Γενικά
Η κρυψορχία είναι σημαντικό να διαγιγνώσκεται στα παιδία όταν γεννιούνται. Ορίζεται ως η μη σωστή θέση του όρχεως και μπορεί να βρίσκεται σε μια ή και στις δύο πλευρές.
Ο όρχις στην εμβρυϊκή ζωή είναι ένα όργανο ενδοκοιλιακό και κατέρχεται σιγά σιγά μέσω του καναλιού της βουβωνικής χώρας στο όσχεο, το οποίο οφείλει να είναι η τελική του θέση. Ενίοτε ο όρχις μπορεί παραμείνει σε κάποια από αυτές τις θέσεις, από εκεί που ξεκινά να κατεβαίνει (ενδοκοιλιακός) μέχρι λίγο πάνω από το όσχεο (βουβωνικός).
Ο λόγος που είναι σημαντικό ο ασθενής να γνωρίζει και να παρακολουθεί την κρυψορχία, είναι ότι η κρυχορχία μπορεί να επηρεάσει τη γονιμότητα και σχετίζεται και με την εμφάνιση μιας υπομάδας όγκων στους όρχεις.
Ενας από τους λόγους που ο όρχις λειτουργεί σωστά όταν βρίσκεται στο όσχεο, είναι η χαμηλότερη θερμοκρασία του καθώς αυτό βρίσκεται χωριστά από το υπόλοιπο σώμα που κρατά τη θερμότητα. Όταν λοιπόν η κρυψορχία μείνει αδιάγνωστη η αθεράπευτη μπορεί να επηρεαστεί η ικανότητα αυτού του όρχι να παράγει καλής ποιότητας σπέρμα στην εφηβική και ενήλικο ζωή.
Ένας ακόμα ουσιαστικός λόγος που οι ασθενείς πρέπει να ενημερώνονται για την κρυψορχία, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, είναι ότι αυξάνει τις πιθανότητες ανάπτυξης, σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό, ενός συγκεκριμένου καρκίνου του όρχεως στην ενήλικο ζωή που λέγεται σεμίνωμα.
Θεραπεύοντας την κρυψορχία και φέρνοντας τον όρχι στη φυσιολογική του θέση κοντά στο όσχεο, έχει κανείς τη δυνατότητα να αυτό-εξετάζεται τακτικά κατά τη διάρκεια του ντους (για πιθανή σκληρή περιοχή). Ταυτόχρονα μπορεί ο όρχις να είναι πιο προσβάσιμος για την εκτέλεση του υπερηχογραφήματος, το οποίο απαιτείται στα πλαίσια της επαγρύπνησης για όγκους στον όρχι.
Διαγνωστική διαδικασία
Στα πλαίσια της προσέγγισης του κρυψορχικού ασθενή γίνεται μια κλινική εξέταση με ιδιαίτερη προσοχή στις βουβωνικές χώρες και το περίνεο. Ακολούθως, εάν ο όρχις είναι ψηλαφητός επιβεβαιώνεται η θέση του με ένα υπερηχογράφημα.
Αν δεν είναι ψηλαφητός που σημαίνει πως είναι ενδοκοιλιακός, μπορεί να χρειαστεί επιπλέον απεικονιστικός έλεγχος με αξονική η μαγνητική τομογραφία και πιθανότατα και λαπαροσκόπηση καθώς ο ενδοκοιλιακός όρχις, που συχνά μπορεί να είναι ατροφικός, αν δεν κινητοποιηθεί με σκοπό να τοποθετηθεί στη σωστή θέση, ενίοτε αφαιρείται λόγω του κινδύνου καρκινογένεσης.
Αντιμετώπιση
Οι επεμβάσεις που προτείνονται οφείλουν να γίνονται σε νεαρή ηλικία (6 μήνες-2 έτη και κατά προτίμηση μικρότερη των 3 ετών). Ενίοτε μπορεί να χρειαστούν και περισσότερες από μία επεμβάσεις, ανάλογα πάντα με την αρχική θέση του όρχεως.
Στις περισσότερες περιπτώσεις γίνεται κινητοποίηση του όρχεως και ορχεοπηξία, εάν αυτός βρίσκεται στη βουβωνική χώρα, σε ένα χειρουργικό στάδιο. Αν είναι πιο ψηλά μπορεί να χρειαστεί επέμβαση σε δύο στάδια και ο λόγος είναι ότι όταν κινητοποιείται έντονα ο όρχις ενέχεται πάντα ο κίνδυνος να τραυματιστούν κάποια από τα αγγεία που τον αρδεύουν και να ατροφήσει.
Οι ασθενείς με κρυψορχία ακόμα και αν αυτή έχει θεραπευτεί πρέπει να ευαισθητοποιούνται και να είναι ενήμεροι για τον κίνδυνο καρκίνου και υπογονιμότητας και κυρίως να διδάσκονται να εφαρμόζουν τακτική αυτό-εξέταση.