Πρόκειται για αρκετά συχνές φλεγμονής της κεφαλής του πέους (βαλάνου). Συχνά φλεγμαίνει το δέρμα που καλύπτει τη βάλανο (η πόσθη). Συνήθως συναντάται στις μικρότερες και τις μεγαλύτερες ηλικίες. Η πόσθη πρέπει αν εξετάζεται ώστε να διαπιστώνεται έαν είναι «στενή» και δυσκολεύει την αποκάλυψη της βαλάνου (φίμωση).
Στις μεγαλύτερες ηλικίες η φίμωση μπορεί να σχετίζεται με το σακχαρώδη διαβήτη. Οι συνθήκες υγιεινής πέρα από τις ανωμαλίες της πόσθης μπορεί να προκαλέσουν επίσης λοιμώξεις στην περιοχή. Μικρόβια της χλωρίδας του δέρματος και οι μύκητες μπορεί να υπερ-αναπτυχθούν και να προκαλέσουν μια εικόνα με ερυθρότητα, οίδημα και πόνο, φαγούρα ή και δυσοσμία.
Συνήθως η τοπική αντιβιοτική αγωγή με μορφή αλοιφής είναι αποτελεσματική και σπανιότερα απαιτείται αγωγή με χάπια από το στόμα. Μια φλεγμονή που δεν περνά πρέπει να εξετάζεται από γιατρό υποχρεωτικά για τον αποκλεισμό προ-καρκινικών βλαβών ή και όγκων του πέους.
Σπανιότερα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα όπως ο έρπητας των γεννητικών οργάνων ή ασυνήθιστα μικρόβια (Haemophilus ducreyi, Treponema pallidum) μπορεί να παρουσιαστούν ως έλκη στη βάλανο.
Παρότι τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα παρουσιάζουν μία έξαρση, είναι δύσκολη η κλινική διάγνωση τους και μπορεί να χρειαστεί συμβουλή και από δερματολόγο. Απαιτείται συνήθως εξειδικευμένος μικροβιολογικός έλεγχος για την εξακρίβωση του μικροοργανισμού. Συχνά ο ουρολόγος είναι ο πρώτος ιατρός που βλέπει τον ασθενή αλλά η διάγνωση και η θεραπεία άπτεται του αντικειμένου περισσότερων ειδικοτήτων.