Η νόσος Peyronie είναι μια χρόνια φλεγμονώδης διαδικασία στο πέος. Συνήθως εμφανίζεται με μια ψηλαφητή σκληρία στη ραχιαία επιφάνεια του πέους, πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή και ενίοτε προοδευτική κάμψη του πέους που δεν υπήρχε στο παρελθόν.
Πρέπει να διαχωρίζεται από τη συγγενή κάμψη του πέους που εμφανίζεται από τη γέννηση.
Η πορεία της νόσου Peyronie έχει δύο ξεχωριστές φάσεις. Η μία είναι η ενεργός όταν πρωτοεμφανίζονται τα συμπτώματα και συνήθως κρατά μέχρι 6 μήνες. Κατά τη φάση αυτή, εάν η γωνίωση του πέους είναι ένα από τα συμπτώματα, μπορεί σε αυτό το πρώτο στάδιο να εξελίσσεται.
Στο πρώτο στάδιο πιο συχνά βρίσκουμε τον πόνο στη σεξουαλική επαφή και τη σκληρία στη ράχη του πέους. Σε αυτή τη φάση η θεραπεία είναι κυρίως φαρμακευτική και βοηθάει πιο πολύ στην αντιμετώπιση του πόνου.
Στη δεύτερη φάση της νόσου, συνήθως δεν υπάρχει έντονος πόνος, ο οποίος συναντάται συχνά στο πρώτο στάδιο. Η όποια κάμψη του πέους πλέον έχει ολοκληρωθεί. Σε αυτό το στάδιο, εάν τα συμπτώματα και κυρίως η γωνίωση, επηρεάζουν σημαντικά την ικανότητα για σεξουαλική επαφή και μαζί την ποιότητα ζωής, προτείνονται πιο επεμβατικές θεραπείες.
Κρουστικά κύματα
Αποτελεί μια καινούρια μέθοδο τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη χρήση της στη νόσο του Peyronie. Δεν έχει φαινομενικά ανεπιθύμητες ενέργειες και ο ακριβής μηχανισμός δράσης δεν είναι πλήρως διασαφηνισμένος. Αποτελεί περισσότερο συμπτωματική θεραπεία. Εφαρμόζεται τοπικά στην περιοχή της ψηλαφητής σκληρίας. Οι υποθέσεις σχετικά με τη δράση των κρουστικών κυμάτων είναι ότι προκαλεί μικρο-ρήξεις στην πλάκα του ουλώδους ιστού και πυροδοτεί μια διεργασία ανανέωσης των ιστών με ικανοποιητικά αποτελέσματα τόσο στον πόνο κυρίως παρά στη γωνίωση.
Έγχυση κλωστριδιακής κολλεγεννάσης
Η κλωστηριδιακή κολλεγεννάσηένα ένζυμο που παράγεται από βακτήρια (Clostridium histolyticum) και διασπά το κολλαγόνο που μεταξύ άλλων είναι στο στοιχείο του συνδετικού ιστού και της ουλής στη νόσο Pyeronie.
Η έγχυση γίνεται τοπικά στην πλάκα στο πεός. Κατά την περίοδο των εγχύσεων χρησιμοποιούνται από τον ασθενή στο σπίτι συσκευές που τεντώνουν το πέος και με αυτόν τον τρόπο εμποδίζουν τη περαιτέρω συρρίκνωση της πλάκας και με αυτή την επανα-γωνίωση του πέους.
Η σεξουαλική επαφή οφείλει να περιορίζεται για μερικές εβδομάδες καθώς έχουν αναφερθεί ακόμα και κατάγματα πέους.
Χειρουργική θεραπεία
Εάν η γωνία του πέους έχει σταθεροποιηθεί, η γωνία του πέους είναι πολύ έντονη >45°, και η σεξουαλική επαφή είτε είναι αδύνατη, είτε πολύ επώδυνη, προτείνεται στον ασθενή χειρουργική επέμβαση. Η επέμβαση γίνεται υπό γενική αναισθησία και περιλαμβάνει την σχάση ή αφαίρεση της πλάκας και τη διόρθωση της κάμψης με την τοποθέτηση ραμμάτων από την αντίθετη πλευρά (τεχνική Nesbit, plication techniques). Αυτή η επέμβαση μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια 0.5-2 cm από το μήκος του πέους σε πλήρη στύση. Μπορεί κατά η διάρκεια της επέμβασης να χρειαστεί να γίνει και περιτομή.
Υπάρχουν και άλλες χειρουργικές τεχνικές όπου μετά την αφαίρεση της πλάκας δημιουργούνται «μπαλώματα» στο πέος και τοποθετείται ακυτταρικό μόσχευμα προκειμένου να μη χαθεί μήκος, ωστόσο κάθε τεχνική έχει τις ενδείξεις της και βεβαίως διαφορετικές ανεπιθύμητες ενέργειες, με κυριότερες στην περίπτωση της τεχνικής με μόσχευμα τη στυτική δυσλειτουργία.