Η ανδρική ουρήθρα έχει την ιδιαιτερότητα ότι είναι πολύ μεγαλύτερου μήκους από τη γυναικεία. Η ουρήθρα μπορεί να νοσήσει από μόνη της χωρίς συμμετοχή της ουροδόχου κύστης και του αντωτέρου ουροποιητικού, μετά από φλεγμονή που προκαλείται από συγκεκριμένα μικρόβια, εν αντιθέσει με τη γυναικά που η κοντή σε μήκος ουρήθρα συνήθως νοσεί μαζί με την κύστη σε κοινές ουρολοιμώξεις και κατά τα άλλα να αποικίζεται μόνο από τα μικρόβια που προκαλούν νόσο στην ανδρική ουρήθρα.
Τα πιο πολλά μικρόβια είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενα στον άνδρα. Τα συμπτώματα είναι έκκριμα από την ουρήθρα ανάμεσα στις ουρήσεις. Ενίοτε μπορεί να υπάρχει και ένα αίσθημα μουδιάσματος ή και πόνου κατά μήκος του πέους ή ένα υποκειμενικό συναίσθημα συχνουρίας.
Η διάγνωση πρωτίστως είναι κλινική. Γίνεται μια πλήρης εξέταση του ουροποιητικού και γεννητικού συστήματος. Ακολούθως λαμβάνονται καλλιέργειες από την ουρήθρα με στυλεό. Τα πιο συχνά μικρόβια που απομονώνονται είναι ο γονόκοκκος, τα χλαμύδια, μύκητες, ουρεόπλασμα, μυκόπλασμα, ή η τριχομονονάδα.
Η ουρήθρα απαιτεί ένα συνδυασμό αντιβιοτικών καθώς μέχρι να είναι διαθέσιμα τα αποτελέσματα των καλλιεργειών πρέπει να καλυφθεί ένα φάσμα διαφορετικών μικροβίων.
Είναι πολύ σημαντικό να λαμβάνει θεραπεία και ο/η σύντροφος σας καθώς σε κάποιους τα μικρόβια μπορεί να προκαλέσουν νόσο ενώ σε άλλους μπορεί να προκαλέσουν απλό αποικισμό που όμως τους καθιστά σε θέση που μπορούν να τα μεταδώσουν.
Μετά το τέλος της θεραπείας καλό θα είναι να επιβεβαιώνεται με καλλιέργειες η εκρίζωση του μικροβίου.