Πρόκειται για τον αποικισμό του ουροποιητικού, το οποίο φυσιολογικά είναι ένα στείρο περιβάλλον, από μικρόβια που απαντώνται στη χλωρίδα το εντέρου. Η ασυμπτωματική βακτηριουρία μπορεί να είναι μια τελείως καλοήθης κατάσταση που να μη χρειάζεται θεραπεία με αντιβιοτικά. Υπάρχουν μικρές μελέτες μάλιστα που ισχυρίζονται πως η προσπάθεια εκρίζωσης αυτών των μικροβίων μπορεί να έχει επιβλαβή αποτελέσματα καθώς η συχνή και αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών μπορεί να καταλήξει σε πολύ-ανθεκτικά στελέχη βακτηρίων στο ουροποιητικό των οποίων η εκρίζωση είναι επίπονη και απαιτεί πιθανώς ισχυρά έως και ενδοφλέβια αντιβιοτικά εάν αυτό απαιτηθεί.
Η ασυμπτωματική βακτηριουρία ωστόσο οφείλει να θεραπεύεται εν όψει χειρουργείων στο ουροποιητικό τα οποία αυξάνουν την πιθανότητα νόσου από τον κατά τα άλλα αποικίζονται μικροοργανισμό και βεβαίως οφείλει να θεραπεύεται σε περίπτωση που υπάρχει βακτηριουρία στην κύηση. Στην τελευταία περίπτωση οποιαδήποτε έστω και ο αποικισμός του ουροποιητικού οφείλει να εκριζώνεται μέχρι τα ούρα να είναι πλέον στείρα.