Γενικά
Ο καρκίνος του όρχεος δεν είναι ιδιαίτερα συχνή νόσος ωστόσο πάλι πρέπει να υπάρχει ενημερότητα από το κοινό καθώς ο καρκίνος του όρχεως είναι νόσος της νεαρής ηλικίας. Υπάρχουν διαφορετικές μορφές καρκίνου με διαφορετικό ηλικιακό φάσμα η καθεμία, αλλά τυπικά εμφανίζεται στις ηλικίες 20-40.
Διάγνωση
Το πιο συχνό σύμπτωμα είναι μια ψηλαφητή σκληρία από τον ίδιο το ασθενή. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει πόνος. Είναι πολύ σημαντικό να υιοθετείται από μικρή ηλικία στους άρρενες ασθενείς ότι πρέπει να αυτό-εξετάζονται μια φορά το μήνα για σκληρές ή ανώμαλες περιοχές.
Ο καρκίνος του όρχι έχει γενικά καλή πρόγνωση και ιδιαίτερα αν είναι περιορισμένος εντός του οργάνου. Ο όρχις πάντα εξετάζεται και υπερηχογραφικά ώστε να επιβεβαιωθεί η ψηλαφητή μάζα από την κλινική εξέταση.
Θεραπεία
Η επέμβαση που γίνεται είναι η ριζική ορχεκτομή κάνοντας μια τομή στη χαμηλότερη βουβωνική χώρα. Ενίοτε στον ίδιο χρόνο ή εναλλακτικά αργότερα και σε τακτική βάση τοποθετείται μια ορχική πρόθεση από σιλικόνη ώστε να καλύψει τον κενό χώρο στο όσχεο. Οι ορχικές προθέσεις έχουν κάποιους περιορισμούς και οφείλει να γίνεται μια συζήτηση με τον ασθενή.
Η επιθετικότητα του καρκίνου εξαρτάται και από κάποια ιστολογικά κριτήρια μετά την αφαίρεση του. Όταν υπάρχει υποψία καρκίνου γίνεται σταδιοποίηση με μια αξονική τομογραφία κοιλίας και θώρακα.
Αναλόγως με τα ιστολογικά κριτήρια από την αφαίρεση του όρχεως και αφού ο ασθενής παραπεμφθεί και σε ένα ογκολόγο, μπορεί ακόμα και για προληπτικούς λόγους να συσταθεί χημειοθεραπεία σε μικρές δόσεις.
Οι ασθενείς με ιστορικό καρκίνου του όρχι πρέπει να παρακολουθούνται συστηματικά ανά πολύ συγκεκριμένα διαστήματα με επανειλημμένες αξονικές τομογραφίες και τακτικό έλεγχο του άλλου όρχι.
Ο ασθενής οφείλει να γνωρίζει πως αν δεν έχει ολοκληρώσει την οικογένεια του, η σύσταση είναι να καταψύχει σπέρμα πριν η μετά την επέμβαση και πριν χορηγηθεί κάποια περεταίρω θεραπεία που μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα του σπέρματος.
Έχει παρατηρηθεί πως οι ασθενείς με καρκίνο του όρχεως μπορεί να έχουν ακόμα και πριν την αφαίρεση του όρχεως διαταραχές στο σπέρμα. Επειδή οι θεραπείες που μπορεί να χρειαστούν στο μέλλον μπορεί να επηρεάσουν επιπλέον τη γονιμότητα η κατάψυξη του σπέρματος οφείλει να γίνεται περι-εγχειρητικά, κατά προτίμηση ακριβώς πριν η λίγο μετά το χειρουργείο.